تبادل
لینک هوشمند
به ادامه ی مطلب مراجعه کنید
این آزمایش مربوط به قسمت آهن ربا فیزیک سوم است.
سرگذشت آهنربا
بزرگترین مادة مغناطیسیِ زمین، خودِ زمین است. زمین آهنربایی دوقطبی است كه میدان مغناطیسی آن در جهت شمال به جنوب قرار دارد. یعنی اگر آهنربایی را در فضا معلق نگاه داریم، در این جهت قرار میگیرد.
اولین مادة مغناطیسی كه بشر شناخت، اكسیدآهن بود. این ماده دارای خاصیت آهنربایی غیردائمی است. یعنی خاصیت مغناطیسی آن از بین می‌رود. مواد مغناطیسی در سه دستة فلزات، سرامیک‌ها، و پلیمرها می‌گنجند. عمدة مواد مغناطیسی جزء دستة سرامیك‌ها هستند. سرامیك‌ها از طریق پیوند یونیِ یك فلز یا غیرفلز با كوچك‌ترین اتم‌های طبیعت، یعنی اكسیژن، نیتروژن، بور و كربن به وجود می‌آیند. (البته هیدروژن كه كوچك‌تر از همه است در این بین نیست.)
خواص مغناطیسی اكسید آهن توسط «تالس» شناخته شد.
تالس
در قرن هفتم میلادی از این ماده آهنربا ساخته شد و در قطب‌نما به کار رفت.
آهنربا و دانش ساخت آن، پس از پانصد سال از چین به اروپا رسید. در اروپا دانشمندی فرانسوی به نام گیلبرت، كتاب «قطعات آهنرباشده و آهنربای بزرگ زمینی» را نوشت. در این كتاب قدیمی‌ترین و ساده‌ترین روش‌های آهنربا كردن یك قطعة مغناطیسی به شرح زیر بیان شده‌اند:
گیلبرت
محققان باور موجود درباره با استعدادتر بودن پسران در دروس ریاضی را مردود می دانند
بقیه در ادامه مطلب
